مونرو با استفاده از امضاهای حلقوی (Ring Signatures) و آدرس های مخفی به عنوان یک ارز دیجیتال خصوصی محور عمل می کند. امضای حلقوی، امضای دیجیتالی است که مشخص نمی کند چه کسی معامله را امضا می کند. این امضاها از ترکیبی از کلیدهای حساب فرستنده و کلیدهای عمومی در بلاک چین مونرو تولید می شوند. آدرس های مخفی آدرس هایی هستند که به طور تصادفی تولید شده و در طول هر تراکنش برای یک بار استفاده ایجاد می شوند. پلتفرم مونرو آدرس مقصد تراکنش و همچنین هویت گیرنده را مخفی می کند. تراکنش های محرمانه حلقوی (RingCT) نیز مقدار تراکنش را مخفی می کند. این ویژگی در ژانویه سال 2017 به عنوان خصوصیت الزامی برای انجام کلیه تراکنش های شبکه مونرو اضافه شد.
مونرو براساس پروتکل کریپتونوت (CryptoNote) ساخته شده است و برخلاف بیت کوین، اندازه بلاک و کارمزد قابل تغییری دارد.
مونرو چگونه استخراج می شود؟
استخراج مونرو می تواند به صورت انفرادی یا با پیوستن به استخر استخراج انجام شود. برخلاف برخی از ارزهای دیجیتال با قابلیت اثبات کار مانند بیت کوین، استخراج مونرو به مدارهای مجتمع با کاربرد خاص (ASIC) نیاز ندارد. استخراج مونرو می تواند بر روی هر CPU یا GPU، در ویندوز، مک، لینوکس و اندروید انجام شود، زیرا الگوریتم استخراج مونرو بطور ویژه از نودهای کوچک پشتیبانی می کند.