6 دسته ی مهم رمزارزها

ارزهای دیجیتال از انواع مختلفی تشکیل شده اند و هر کدام با توجه به خصوصیت و کارآیی که دارند در دسته بندی مربوط به خود قرار می گیرند. ما امروز شما را با 6 دسته مهم از کریپتوکارنسی ها آشنا می کنیم. 

رمزارزهای پرداختی: 

رمزارزهای پرداختی نوعی پول الکترونیکی هستند که به وسیله آن می‌توانید به هر نقطه‌ای از دنیا پول بفرستید یا از آن برای خرید کالا و خدمات استفاده کنید. بیت کوین، معروف ترین ارز دیجیتال جهان جزو این دسته محسوب می شود که به دلیل مشکلات موجود در پول های سنتی از جمله متمرکز بودن و کارمزد زیاد هنگام انتقالات بین المللی، بوجود آمد. لایت کوین و نانو از جمله رمزارزهای پرداختی دیگر محسوب می شود اما اینگونه ارزها «نیمه ناشناس» هستند. پول های دیجیتالی دیگری نیز هستند که امکان مشاهده تاریخچه تراکنش‌ها و موجودی آدرس‌ها را از بین برده‌اند؛ بنابراین حریم خصوصی را برای کاربران به ارمغان می آورند. اینگونه رمزارزها، پرایویسی کوین نامیده می شوند که مونرو و دش از معروف ترین آن هستند.

پلتفرم های قرارداد هوشمند:

قرارداد هوشمند کدی است که توسط برنامه نویس روی بلاک چین فعال می‌شود تا بدون نیاز به واسطه‌ها، شرایط یک توافقنامه بین دو طرف را به‌طور خودکار اجرا کند. به عنوان مثال می توان بدون مراجعه به اداره بیمه، یک دارایی مثل ملک را در قرارداد هوشمند بیمه کرد. اتریوم در حال حاضر محبوب‌ترین پلتفرم برای اجرای قراردادهای هوشمند است. به دلیل مشکلات مقیاس پذیری و کند بودن سرعت بلاک چین ها از راهکارهایی به نام لایه اول استفاده می شود. از راهکارهای اصلی لایه ۱ می‌توان به شاردینگ و اثبات سهام اشاره کرد که در اتریوم ۲ به صورت کامل اجرا می شود. کاردانو، پولکادات و سولانا از جمله مهم ترین بلاک چین های این دسته هستند. البته راهکارهای لایه دوم مثل سلر و پالیگان هم بوجود آمده اند که خارج از لایه اول ها کار می کنند و باعث می شوند که شبکه مقیاس پذیرتر شود.

صرافی ها:

صرافی ها به دو دسته متمرکز و غیرمتمرکز تقسیم می شوند. صرافی های متمرکز مانند بانک توسط یک نهاد مرکزی کنترل می شود. اما در صرافی های غیرمتمرکز، اداره‌کنندگان صرافی هیچ کنترلی بر دارایی افراد ندارند. در این صرافی‌ها با کمک بلاک چین و قراردادهای هوشمند، تبدیل دارایی‌ها به‌صورت مستقیم از طریق کیف پول شخصی هر فرد انجام می‌شود. صرافی های برتر برای پیشبرد اهداف تیم و همچنین پرداخت کارمزد معاملات، یک ارز دیجیتال مخصوص به خود را می سازند. بایننس کوین و اف تی ایکس توکن از محبوب ترین رمزارزهای صرافی های متمرکز و یونی سواپ و پنکیک سواپ از ارزهای دیجیتال برتر صرافی های غیرمتمرکز محسوب می شوند. برای آشنایی بیشتر با صرافی ها می توانید به معرفی 4 مراجعه کنید.

دیفای (ِDeFi):

دیفای که مخفف عبارت امور مالی غیرمتمرکز است، به مجموعه‌ای از برنامه‌های کاربردی اشاره دارد که می‌توانند امور مالی مهمی مانند دریافت وام و خدمات بانکی را به‌صورت غیرمتمرکز و بدون نیاز به واسطه انجام ‌دهند. ارزهای دیجیتالی مانند آوه (Aave) و کاوا (Kava) جزو این دسته محسوب می شوند. البته رمزارزهای صرافی های غیرمتمرکز هم در دسته دیفای جای می گیرند. 

اوراکل (Oracle):

قراردادهای هوشمند تنها قادر به دسترسی به داده‌هایی هستند که در داخل بلاک چین آنها قرار دارند. یک شبکه اوراکل غیرمتمرکز به قرارداد هوشمند درون بلاک چین اجازه می دهد خارج از اکوسیستم خود و در دنیای واقعی اطلاعاتی دریافت کنند. این داده ها به عنوان مثال می توانند شامل اطلاعاتی مانند قیمت‌ها و آب و هوا که مدام در حال تغییرند، باشد. چین لینک و پروتکل بند (Band Protocol) در این دسته قرار می گیرند. 

توکن غیرمثلی (NFT) :

 

ان اف تی که مخفف عبارت توکن غیرمثلی است، نوعی دارایی کمیاب و منحصر به فرد می باشد که برخلاف ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین و حتی پول های فیات، تعویض پذیر نیستند. به این معنی که فقط یک نمونه از آن دارایی وجود دارد و نمی توان آن را با یک دارایی دیگر یکسان دانست. از این رو NFTها در  ثبت آثار هنری 
و اقلام کلکسیونی کاربرد زیادی دارند. اکسی اینفینیتی (Axie Infinity) و سندباکس (Sandbox) در این دسته قرار می گیرند. برای آشنایی بیشتر با NFTها به معرفی 7 مراجعه کنید.